Informujemy, że w Instytucie Pokolenia za święto w dniu 11 listopada 2023 r., przypadające w dniu wolnym od pracy (sobota), wyznacza się dzień 2 listopada 2023 r. dniem wolnym od pracy. Instytut Pokolenia będzie zamknięty.
Forum Tato.net to wydarzenie naładowane pozytywnymi treściami dla rodziców, głównie dla ojców. W tym roku spotkanie odbyło się w Katowicach, pod hasłem „SIŁA & CZUŁOŚĆ”.
Instytut Pokolenia został zaproszony do udziału w tym wydarzeniu. Cieszymy się, że mogliśmy opowiadać mężczyznom o tym, z czym w najbliższych latach będą musieli się mierzyć jako rodzice i na co powinni zwracać szczególną uwagę w wychowaniu dzieci.
Wzięliśmy udział w dwóch panelach tematycznych:
TatoSFERA CYFROWA /panel/ Rodzina a chaos cyfrowy. Jak odzyskać równowagę w świecie otoczonym ekranami?
Michał Kot – Socjolog, ekspert w zakresie demografii, analizy polityk społecznych, badań socjologicznych, zarządzania w biznesie i nowych technologii. Dyrektor Instytutu POKOLENIA. Autor wielu publikacji i raportów na temat demografii, polityki rodzinnej i wpływu nowych technologii na życie społeczne. Członek Rady Rodziny przy Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Tato x 5.
Łukasz Mirosław – Naukowiec. Przedsiębiorca. Specjalista od digitalizacji. Brał udział w projektach naukowych uczelni w Polsce, Niemczech i Szwajcarii. Interesuje się badaniami wpływu technologii cyfrowej na procesy społeczne oraz poszukiwaniem prawdy, dobra i piękna. Współzałożyciel Chrześcijańskiego Centrum Kultury Maryi Królowej. Tato x 2.
Adam Zych – Absolwent Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie oraz University of Applied Sciences w Kolonii (Niemcy). Od 20 lat rozwija własny biznes w branży sportowej oraz osłon słonecznych. Pomysłodawca i Prezes Fundacji Projekt PL, która walczy o przywrócenie znaczenia rodziny. Inicjator akcji Uwaga! Smartfon oraz Forum Gen. Tato x 4.
Łukasz Wołek
TatoSfera EDUKACJA / KULTURA – Jak budować ojcowską siłę i czułość niezbędną do nawigacji przez nowe trendy w edukacji, kulturze i mediach?
Krzysztof Mikuła – Manager i prawnik. Z bogatym doświadczeniem w biznesie i administracji, teraz koncentruje się na edukacji. Jeden z liderów Projektu Edukacyjnego Węgielek z blisko 1000 dzieci w przedszkolach i szkołach w Katowicach i Gliwicach. Wiceprezes TDJ Foundation. Wspiera sieć placówek edukacyjnych prowadzonych w modelu edukacji spersonalizowanej. Tato x 4.
Michał Michalski – Kulturoznawca, ekonomista, etyk gospodarczy, prof. UAM. Prezes Fundacji Instytut Wiedzy o Rodzinie i Społeczeństwie. Członek Rady Rodziny przy Ministerstwie Rodziny i Polityki Społecznej. Autor publikacji o współzależności między rodziną, kulturą i rozwojem społeczno-gospodarczym. Współautor badań i raportów na temat rodziny. Tato x 5.
Kazimierz Korab – Socjolog, naukowiec. Prof. SGGW. Członek Rady Programowej Tato.Net. Prezes Fundacji Międzynarodowy Instytut Edukacji. Dyrektor Polonijnego Liceum Ogólnokształcącego Niepublicznego „Klasyk”. Tato x 3, dziadek.
Michał Kot – Socjolog, ekspert w zakresie demografii, analizy polityk społecznych, badań socjologicznych, zarządzania w biznesie i nowych technologii. Dyrektor Instytutu POKOLENIA. Autor wielu publikacji i raportów na temat demografii, polityki rodzinnej i wpływu nowych technologii na życie społeczne. Członek Rady Rodziny przy Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Tato x 5.
Dziś gościmy na konferencji naukowej „Współczesne przemiany społeczno-ekonomiczne w Polsce i na świecie” w Krakowie.
Podczas panelu moderowanego przez prof. dr hab. Przemysława Śleszyńskiego, nasz przedstawiciel: Paweł Woliński – moderator warsztatów w programie „Rodzina-Rozwój-Demografia” opowiada o modelu #6OFR i o wyzwaniach jakie stoją przed gminami w kontekście demografii.
Konferencję zorganizował Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie.
Wiek XX miał swoje „Sto lat samotności”. Wiek XXI stał się stuleciem samotnych.
Obraz pierwszy: przyjaciel na wynajem – w wielkim mieście, gdzie coraz więcej ludzi, a coraz mniej bliskich więzi, rozpaczliwie poszukujemy towarzystwa, by poczuć się zauważonymi, potrzebnymi, wyjątkowymi. Płacimy więc nieznajomym, by przez godzinę czy dwie odgrywali rolę naszych przyjaciół.
Obraz drugi: towarzystwo online podczas spożywania posiłku – zanurzeni w pracę, non stop zajęci, zabiegani, niezbędni, nie mamy czasu na spotkania. Płacimy zatem za czyjąś obecność online – tylko tyle i aż tyle, by przynajmniej podczas posiłku mieć towarzystwo.
Obraz trzeci: sztuczna inteligencja przeprowadzająca rozmowę kwalifikacyjną – zaproszeni na rozmowę z bezdusznym, ale za to sztucznie inteligentnym ekranem, posiadającym wdrukowane tysiące informacji po to, by za pomocą algorytmu nas ocenić i zadecydować, czy nadajemy się do podjęcia pracy. Bez ludzkich reakcji i odruchów. Bez serc, bez ducha. Bez odwołania.
Obraz czwarty: antyspołeczna architektura miasta – łaknący spotkań, bliskości, poczucia przynależności i bezpieczeństwa szukamy przestrzeni. Ale architektura wymierzona przeciwko budowaniu więzi, odstraszająca od zagrzania miejsca, uniemożliwiająca siedzenie, gromadzenie się, przebywanie, rozmawianie, spotykanie w liczniejszym gronie niczego takiego nie ułatwia.
Obraz piąty: czułość i troska okazywane robotom – samotni do granic możliwości, wyalienowani, czasem schorowani, bywa, że w podeszłym wieku, szukamy choć namiastki ludzkich odruchów. I nie tyle po to, żeby brać, ale również po to, by je okazywać. Żeby móc posmakować czegoś, co ma znamiona relacji, zależności, wspólnotowości. Kupujemy zatem roboty – dostępne od ręki.
Obraz szósty: umieranie w zapomnieniu.
To tylko niektóre z przykładów, które dość bezkompromisowo ilustrują nam mało optymistyczny wizerunek współczesnego społeczeństwa, który zarysowuje Noreena Hertzw swojej książce „Stulecie samotnych”. Ukazana w niej samotność to już nie tylko dotykające nas, osobiste doświadczenie, ale globalny problem, zjawisko nie pozostające bez wpływu na zmiany społeczne, gospodarcze, polityczne… Zjawisko, nad którym należałoby się zatrzymać.
Piszemy o tym w naszym raporcie dotyczącym samotności wśród dorosłych Polaków. Tam też znaleźć można słowo wstępne członka naszej Rady, Pani Prof. Elżbiety Mączyńskiej, która niejednokrotnie wypowiadała się na temat samotności w kontekście ekonomii, a jej opowieść o książce Noreeny Hertz stała się inspiracją do prowadzenia naszych badań.
Pozycja amerykańskiej ekonomistki, o której tu mowa, ma na szczęście również swój podtytuł. Znalazło się w nim tchnące nadzieją pytanie: „Jak odzyskać utracone więzi”. Nie tracąca zatem wiary w człowieka i jego niedających się z niczym porównać możliwości budowania prawdziwych i głębokich więzi, autorka zachęca do odczarowywania świata samotnych. Samotnych w zasadzie na własne życzenie. Taka bowiem jest cena postępu, nieustannej konieczności rozwoju, pośpiechu, przepracowania, wypalenia, „wyglądania” zza szkła – ekranów, komputerów, tabletów, smartfonów…
Możesz mniej! Pomyślałeś o tym?
Mniej kontrolować, zabiegać, śledzić, pracować, nadrabiać, wypełniać, spełniać, stawiać barier… Możesz… stworzyć własne obrazy.
Zespół realizujący warsztaty 6OFR (6 Obszarów Funkcjonowania Rodzin) został zaproszony przez Studenckie Koło Naukowe Debaty i Wystąpień Publicznych Uniwersytetu Warszawskiego do poprowadzenia spotkania przybliżającego koncepcję zarządzania gminą w myśl modelu 6OFR. Spotkanie odbyło się w dniach 6-7 października podczas wyjazdu szkoleniowego w ramach projektu „Obywatelski Starter Pack” dla młodzieży z Ostrołęki oraz studentów Wydziału Prawa i Administracji UW.
Kurpie odwiedziła elita – młodzież, która już jest społecznie zaangażowana, albo wkrótce zacznie działać w lokalnych środowiskach. A my mieliśmy przyjemność porozmawiać z nimi o naszym projekcie i podejściu do służby w samorządzie. Nasi trenerzy przedstawili model 6OFR, a później uczestnicy szkolenia pracowali w małych grupach nad konkretnymi projektami rozwijającymi lokalną społeczność. Wspólnie mogliśmy się przekonać, jak wielki potencjał leży w niemal każdej inicjatywie. Niektóre z wypracowanych podczas warsztatu rozwiązań z pewnością zostaną zrealizowane.
W pięknym gmachu Warszawskiego Domu Technika, 30 września 2023r. odbyła się konferencja pt. „Kulturowe aspekty polityki rodzinnej. Dodatek czy podstawa skutecznej recepty na kryzys demograficzny”. Zacne grono specjalistów na zaproszenie Ordo Iuris i Collegium Intermarium dyskutowało o przyszłości Polski i Europy.
Wśród zaproszonych gości znaleźli się akademicy, profesorowie, przedstawiciele wiodących think-tanków zajmujących się kulturą i polityką rodzinną:
Mark Regnerus – profesor z Uniwersytetu w Teksasie
Belinda Brown – z University College London
Bracy Bersnak – z USA, profesor Christendom College
Árpád Mészáros – wiceprzewodniczący Instytutu ds. Demografii i Rodzin im. Márii Kopp
Michał Michalski – prezes Instytutu Wiedzy o Rodzinie i Społeczeństwie
Rafał Dorosiński – Zarząd Ordo Iuris
My także zostaliśmy zaproszeni na to spotkanie. Opowiadaliśmy o samotności i jej wpływie na demografię, a także przyszłość więzi i relacji społecznych w kontekście coraz bardziej upowszechniającej się komunikacji elektronicznej.
W 2018 roku Polonium Foundation zrealizowała badania wśród polskich naukowców pracujących za granicą przeprowadzając ankietę wśród 464 polskich naukowców w 31 krajach, na wszystkich etapach kariery zawodowej, zarówno osób które dopiero rozpoczynają pracę naukową jak i tych, którzy osiągnęli już w niej spore sukcesy. Badani mieli też zróżnicowany staż na emigracji, od osób które wyjechały niedawno, do zasiedziałych obywateli nowych państw zamieszkania.
Badania skupiały się w trzech obszarach:
niewykorzystanego kapitału społecznego za granicą;
wykorzystania tego kapitału przez Polskę;
wzmocnienia tego kapitału oraz przyciągnięcia najlepszych z naukowców do Polski.
Jakie są główne wnioski?
Członkowie polskiej społeczności naukowej za granicą utrzymują liczne kontakty z krajem pochodzenia i innymi Polakami.
Na powrót do Polski zdecydowana jest jednak mniejszość polskich naukowców przebywających za granicą.
Wśród głównych przyczyn niechęci do powrotu ludzie nauki wskazują na niższe płace, problemy z biurokracją oraz konieczność przystosowania się do nowego sposobu funkcjonowania nauki.
Autorzy wskazują w raporcie na najważniejsze zamiany i działania władz państwowych jakie powinny nastąpić, aby lepiej wykorzystać kapitał społeczny polskich naukowców pracujących na całym świecie.
Mając na uwadze, że aż 50% polskiej diaspory naukowej zamierza pozostać za granicą, państwo nie powinno opierać się wyłącznie na reemigracji. Zamiast tego powinno się stworzyć szerokie wsparcie instytucjonalne mające na celu ułatwienie nawiązywania kontaktów pomiędzy polskimi naukowcami na całym świecie, łącząc inicjatywy oddolne (np. małe wydarzenia) i podejścia odgórne (np. wsparcie ambasad i konsulatów).
Powinno się zachęcać wyjeżdżających na stypendia do brania udziału w wydarzeniach networkingowych dla polskich naukowców. Polskie uczelnie powinny tworzyć prestiżowe, krótkoterminowe stanowiska wizytacyjne dla wybitnych uczonych, którzy pracują za granicą. Polskie instytucje powinny oferować konkurencyjne stypendia dla młodych naukowców, aby mogli odwiedzać najlepsze ośrodki badawcze prowadzone przez doświadczonych polskich naukowców.
Wsparcie dla naukowców powinno być dopasowane zarówno do ich wieku, stażu zawodowego, dyscypliny którą prezentują oraz czasu przebywania na emigracji, gdyż wszystkie te czynniki wpływają na rodzaj potrzeb.
Wysoki odsetek respondentów niezdecydowanych co do migracji powrotnej sugeruje, że prawdopodobnie pozostaną oni za granicą, chyba że zostaną podjęte konkretne działania w celu przekonania ich do powrotu. Chociaż wysiłki mające na celu nakłonienie naukowców do powrotu powinny być otwarte dla wszystkich członków diaspory, pierwszeństwo należy przyznać młodym naukowcom rozpoczynającym karierę naukową, którzy zdobyli pewne doświadczenie za granicą, ale prawdopodobnie jeszcze wrócą do Polski. Autorzy wierzą, że taka polityka pomoże przyciągnąć największe międzynarodowe talentów do Polski, a w dłuższej perspektywie poprawi pozycję Polski na w międzynarodowych rankingach naukowych.
Jesteśmy ciekawi jak to wygląda dzisiaj.
Raport: Fundacja Polonium 2018, autorstwa Dominiki Czerniawskiej, Małgorzaty Bochińskiej, Piotra Oleśkiewicza i Rafała Mostowego dostępny jest na stronie: POLONIUM FOUNDATION
